Geceyi seviyorum ben, be kardeşim… Ruhu dinlendiren, pislikleri, canileri, sevenleri-sevmeyenleri, öldürenleri-yaşatanları, bağıranları-susanları örten geceyi seviyorum…
Can şairim Necip Fazıl ne güzel söylemiş;
Uyku, katillerin bile çeşmesi,
Yorgan Allahsıza kadar örtü…
Gecenin karanlığında, uykunun mahmurluğunda, bedenin sarhoşluğunda bütün caniliğinden sıyrılıp, uykunun serinleten kollarına kendini bırakmak kadar çekici bir duygu yoktur…
Karanlık kötülükleri gizlerken sadece ay gibi parlayan iyilikleri gösterir. Projektörlerini iyiliklere tutar. Sen de serinlersin buz gibi çağlayanların altında…
Al beni gece, götür beni uzak diyarlara, uyandığımda göremediğim uçsuz bucaksız sevgilere götür…
Geceyi seviyorum ben, be kardeşim…
Comentários