Çiçek açmış, yeşermiş, sararmış ve dalından koparak bir nehrin yer yer bulanık çamurunda, kimi zaman ise masmavi suların deli dolu çağıltısında yol alan bir yapraktır Ayşe Yılmaz. Dört mevsimin de tadına varmıştır. Bundandır ilkbahara olduğunca, hazana da sevdalı oluşu. Kimi zaman, içinde taşıdığı çocuk yüreği ses bulur kendine ve özgürce masum türküler söyler. Bazen de susar, yaşını başını almış bir orman gürgeninin olanca heybetiyle… Tüm yaşanmışlıklarını gölgesinde himaye ettiğinin bilinciyle. Gün olur, bir umuttur, umuda ihtiyaç duyanın beklediği cümlelerde; an gelir psikosomatik ve nevrotik kişiliğinin ele geçirdiği bir ruh hastası gibi salınır alabildiğine. Ama şunu tüm kalbimle söyleyebilirim ki, iyidir Ayşe Yılmaz….Art niyetsizdir, değerlerine bağlıdır, sevdiği insanlar için çoğu fedakarlığa seve seve gönüllüdür. Ne olduğunun, ne olmak istediğinin ya da asla ne olamayacağının bilincindedir. Hep bir hayal dünyasında gezinir lakin gerçekleşmeyecek hayallere gözlerini kapamayacak kadar da realisttir.
Aslında kimliği tam oturmamış bir imalat hatasıdır Ayşe Yılmaz. Kıskançtır örneğin; eniştesini ablasından, bir arkadaşını diğer arkadaşından ya da annesini babasından kıskanacak kadar ruh hastasıdır çoğu zaman. Ancak asla yıkıcı kıskançlıkları olmaz. Dengesizdir biraz da… Küçükken başı ellerinin arasındayken can veren büyükbabasının eşeği için günlerce ağlamışken; kendisini büyüten, sevgisini, şefkatini bir an olsun üzerinden eksik etmeyen anneannesinin ölümünde tek damla gözyaşı dökmemiştir örneğin. Büyük acılar ve yıkımlar karşısında daima güçlü ve dirençli bir tavır sergileyebilirken, onca hüznün yüreğine dolmuşluğunu bir şarkı sesinde, bir film karesinde ya da ne bileyim bir şiir dizesinde dışarı akıtır çoğu zaman…
Hayatı plan yapmakla geçer ancak henüz uygulamaya koyabildiği belli başlı bir planı yoktur. Hayatı, kendisine getirdikleriyle yaşar. Anlık karelerden, kendine ömürlük mutluluklar çıkarabilmekte üstüne yoktur. Bazen isyankârdır, çoğu zaman kaderci… Bazen melankoliktir, bazen olabildiğince neşeli… Kısacası her doğan, büyüyen ve ölüme mahkûm olan gibi, bir adam/kızıdır Ayşe Yılmaz…
Bu arada kazık yer ama hak yemez
Ayrıca hemen hemen her türlü deniz mahsulünü, patlıcanın içinde yer bulduğu tüm yemekleri ve sütlü tatlıları afiyetle yer; özellikle şalgamı tüm içecekler içinde tek geçer. Asla kabak yemez… :)))