Kitaplar arasında dolaşırken birden kitaplığımda bir kitap gözüme ilişti. Toplumun raydan çıkan düzeni beynimi kemirdikçe çıkış yolları aramak için kitaplara sarılıyordum. Gözüme çarpan bu kitapla irkildim. Sevgi dili de mi varmış diye hafif bir gülümsemeyle kitabı elime aldım.https://www.birazoku.com/bes-sevgi-dili-
(Laf aramazda daha önce okumuştum ama biliyorsunuz insan nisyanla yani unutkanlıkla yüklü bir varlıktır.) Eskiden daha yaşanılabilir bir haldeydi diye düşündüğümüz dünyamız şimdilerde çekilmez hale geliyor.
Anne ve baba olmanın dayanılmaz hafifliği içinde rehavete sırtımızı tam verecekken birden çocuklarımızın büyüyüp dertleriyle dertlenmek zorunda kalmamızla yerimizden fırlıyoruz. Çirkef dünyanın içinde, cennet nimetlerinin en güzellerinden olan misk kokulu tertemiz yavrularımızı çamurlardan koruyabilmenin telaşıyla, gözlerimizi fal taşı gibi açarak etraftan yardımlar ummaya başlıyoruz. Bu yardımların kimisi arkadaşımızdan, kimisi anne ve babamızdan, kimisi de bize ta çocukluktan itibaren verilen güzel dini duygularımızdan geliyor.
İnsanoğlu boşluğa çabucak düşebilen bir varlık. Boşluğun içinde bermuda üçgeninde ki gibi kaybolabilen bir varlık. Boşluklar ise, insan hayatının olmazsa olmazlarıdır. Kendini yitirmeye başladığını insan yine kendisi anlıyor ve hemen manevi değerlere sarılması gerektiğini anlıyor. Maddi imkanların sınırsızca önüne serildiği yavrularımız hala mutlu olamıyor.
Çünkü tek kanatlı bir kuş nasıl ki uçamazsa tek taraflı izzet ikramlar da çocuğa yetmiyor .Maddiyatın doyurduğu çocuğumuza baktığımızda hala açlık hissettiğini görüyoruz ve bazen avazımız çıktığı kadar bağırıyoruz çaresizliğimizden; sen hala ne istiyorsun ,yediğin önünde yemediğin arkanda? diye. Ama bilmiyoruz ki karın doymakla, en ala kıyafetler giymekle mutlu olunmuyor.
Mutluluk için de iki kanat gerekli; maddi ve manevi. Bunlardan birisi unutulduğunda yeri doldurulamaz çukurlar açılıyor minicik yüreklerde. Belki ilerde maddiyatın açtığı çukurları kendisi kazandığında doldurabilir ama maneviyatın boşluğunu hiç bir zaman dolduramıyor o minicik yürekler .Koskocaman yürekler oldukları halde hala bir şeylerin ezikliğini hissediyorlar. İşte bunun sebebi sevgidir.
Önce Allah sevgisini kazandırıp, o sevgiden doğan aile, anne baba sevgisini yüreklere yerleştirmek . Muhabbetten Muhammed hasıl oldu der, bizim dinimizin özü. Allah sevgisinin insana verdiği sonsuz merhamet ve sevgi dolu kalp evlatlarımıza da bunu layıkıyla aktarır. Yozlaşmış dünyanın içinde çocuklarımızı yozlaştırmadan büyütebilmenin temel şartı da sevgidir. Sevgi ,olmazsa olmazların ilkidir.
Çocuğumu nasıl yetiştireceğim diye yürek çarpıntısı çekenlere öncelikle dinimizin bize öğrettigi sevgi dilini öğrenmeyi tavsiye ederken, azıcık da olsa rehber olabilecek Gary Chapman ve Dr R.Campbell in yazmış olduğu ‚
Çocuklar İçin Beş Sevgi Dili‘ adlı kitabı önermek istedim. Sevgiyi göstermek için bir dil de mi var? dediğinizi duyar gibiyim. Evet, sevgileri göstermenin de bir dili varmış. Böyle bir şeyin olduğu belki çoğumuzun aklına gelmemiştir. Sadece seni seviyorum demek, sevgiyi anlatmak değildir. Sevgiyi göstermenin beş yolu olduğunu söyleyen bu kitabı okuduktan sonra, belki biz de yeni sevgi dilleri keşfedebiliriz. Kitapta bahsedilen beş sevgi dilini başlıklar halinde vermek istiyorum bu kısacık yazıma .Umarım bizlere ve çığırından çıktığını düşündüğümüz gençler ve çocuklarımıza karşı biraz olsun bakış açısı geliştirip, onları anlama yoluna giderek,saglıklı bir erişkin, geleceğin sağlıklı bir anne ve babası yapabiliriz.
Birinci sevgi dili, Fiziksel Temas: Kucaklamalar, öpmeler ve okşamalar.
İkinci sevgi dili, Onay Sözleri: Şefkat ve sevgi sözleri, övgü ve teşvik sözcükleri .Olumlu yönlendirme sağlayan sözcükler.
Üçüncü sevgi dili, Nitelikli Zaman: Çocuğa oyunda, diğer problemlerinde ve evden uzakta olduğunda istediği sohbet ortamını hiç başka şeylerle bölmeden biraz zaman ayırmak. Sadece ona ait olan, dikkatlerin sadece ona yoğunlastığı bir yarım saatlik zaman dilimi.
Dördüncü sevgi dili, Armağanlar: Karşı tarafa duyulan sevgiyi en fazla aktarabilen bir sevgi dilidir, s.
Beşinci sevgi dili, Hizmet Davranışları: Ana babalık, hizmet odaklı bir görevdir. Ama bunu yaparken karşımızdakini incitmeden ve tembelliğe sevk etmeden yapmamız gerekiyor.
Kitap, bütün bu konuları örneklerle zenginleştirerek bizim istifademize sunuyor. Yetişemiyorum evlatlarımın duygusal gelişimlerine diye dertlenebilen bilinçli annelerin el kitabı olacağına inanıyorum.
Ha unutmadan, bu günün aile yetişkinleri , büyük çocuklar, yani anne ve babalar, mutlu bir aile tablosu çizmek ve gerçekten mutlu olmak istiyorsak, bu sevgi dilleri bizler için de gerekli. Eşler, yani karı –kocalar birbirlerinin sevgi dillerini iyi öğrenirlerse, mutlu olmanın yollarından en az birini veya bir çoğunu keşfetmiş olurlar. Benden söylemesi…